کد مطلب:16966 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:1574

گنجینه پرسمان » احكام

آيا انجام كار مكروه در شرع مقدّس گناه است؟

آنچه به عنوان مكروه يا عمل كراهتي در اسلام مطرح است; چند گونه است:
1. گاهي مي گوييم: آن عمل خاص كراهت دارد و منظورمان از كراهت اين است كه ثواب كمتري دارد; مانند خواندن نماز در حمام، يا به جا آوردن نماز جماعت به امامت شخص مسافر. در اين موارد كراهت داشتن به معناي اين است كه نماز در حمام ثوابش كمتر است از نماز در خانه و در مسجد و بيرون از حمام و... .
2. گاهي نسبت دادن كراهت به يك عمل بدان جهت است كه مورد تنفر مولي و حاكم و خداوند متعال است; امّا نه به صورت شديد. يعني خداوند انجام آن را دوست ندارد، ولي نه به نحوي كه آن را بر بنده اش حرام كند و بر او خشم گيرد. به همين جهت انجام ندادنش بهتر است. مثل اين كه كسي با سر برهنه براي قضاي حاجت به دستشويي برود، و انجام آنچه بر شخص جنب مكروه است; مانند خوردن، آشاميدن، خواندن بيشتر از هفت آيه از سوره هايي كه سجده واجب ندارد، همراه داشتن قرآن و... .
3. گاهي كراهت عملي براي آن است كه اين عملِ مكروه مقدّمه فساد قرار مي گيرد; انجام چنين عمل مكروهي به عنوان مقدّمه فساد انجامش گناه و معصيت است; مانند خلوت كردن با زن نامحرم در يك اطاق، هر چند وجود مرد و زن نامحرم در يك اطاق حرام نيست، امّا داراي كراهت است و اين خلوت چنانچه مقدّمه فساد شهواني باشد، وجودشان در آن اطاق خلوت، به عنوان مقدّمه فساد حرام است. در اين باره مي توانيد به رساله مرجع تقليد خود مراجعه كرده احكام جزيي تر را مطالعه كنيد.

( بخش پاسخ به سؤالات )